تنهایی را می‌توان برای ِ چند روز تاب آورد
ولی تنهایی و تاریکی
برای ِ یک شب هم کشنده است
داروی ِ تاریکی و تنهایی
فقط خواب است
خوابی که چشمان‌ات فقط از بس که خسته اند به خواب روند
وگرنه ترس چون چوب کبریتی میان ِ پلک‌های‌ات تا صبح می‌نشیند
سروده شده در دوشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۲۴
