میان ِ من و تو نشسته انار ِ آبی رنگی تو آن سوی ِ زمین و من این سوی ِ زمین من این سوی ِ زمان و تو آن سوی ِ زمان افتاده لیموی ِ...
بایگانی -فروردین ۱۴۰۲
آغوش‌ات پتوی ِ گرم ِ تابستان است بر تن ِ زمستان پالتوی ِ نرم ِ آب‌شار است بر تن ِ کوهستان پوست و گوشت است یا پر بالش ِ نرمی که...
می‌توانستیم با یک سلام یا با نگاهی مهربان آشنا شویم با هم امّا گذشتیم از هم از این آشنایی ِ کوچک و ساده شاعران رو به مرگ اند آی...
تو خورشید و من ماه تو شوند ِ روز و من پی‌آمد ِ شب تو می‌آیی و من می‌افتم از چشم ِ زمین
با تو دوست دارم از جاده‌ها برانم بی تو از آزادراه‌ها که سمند ِ رمیده می‌تازد همیشه با تو دوست دارم از میان ِ باغ‌ها قدم...
خوش آن جانی که از واج ِ چشم‌اش جهانی می‌جهد بیرون خوش آن جهانی که مردمان‌اش به نگاه ِ مهربانی آنی می‌بخشند به ره‌گذر ِ...
او کی‌ست؟ او که این روزها همه می‌جویند نشانی ِ او را او کی‌ست؟ او که بی‌نشان است ولی همه می‌دانند نشانی ِ او را او کی‌ست؟ او...
بلند-پرواز بودیم ولی نه چندان فراخ-بال تا اوج پریدیم ولی نه تا خواست‌گاه فرو افتادیم بر کف ِ دریاچه‌ی ِ تنهایی ولی نه تا ژرفای...
گاه نی‌ست راهی و گاه به جایی نمی‌رسد، وقتی که نی‌ست هم‌راهی گاه تا همیشه باید ماند درون ِ زندان ِ تنهایی بی آن که مسلّح به...
هر صبح با لب‌خند، قهوه می‌ریزی تلخ و شیرین را می‌آمیزی درون ِ فنجان‌ام این بار قند ِ لب‌های‌ات را بیآمیز با جوهر ِ...