صبح ِ امروز سرمای ِ پاییز ِ زنجان به گرمای ِ بهار ِ سیستان بود گویی نسیمی در قلب ِ من می‌دمید صبح ِ امروز مرغابی ِ مهاجری...
بایگانی -فروردین ۱۴۰۲
خداباوری دید مست ِ نعره‌کشی را گفت در دل: - تو با خمر ِ دائم‌ات خوش ی و من با ذکر ِ دائم ناخوش - تو اندیشه‌ی ِ مسجد به سر نداری و...
شب بود و در غار ِ تنهایی ِ خویش سپرده بودم گوش به رازها یلدا بود و پیراهن ِ پر از ستاره‌اش که بوی ِ آتش و حادثه می‌داد آسمان ِ...
زیر ِ نور ِ مستقیم ِ شهرها در میان ِ خیل ِ آفتاب‌پرستان خرس ِ قطبی ِ گرسنه‌ای هستم در ِ یخچال ِ خانه‌ها آخرین دری است که هنوز...
چهره‌ات خاموش چون زنان ِ پوشیده‌ی ِ بندر ِ لنگه در پس ِ برقع آن دو چشم ولی پر از غوغا فراخوانی از عود و بربط برای ِ ایستادن و...
آشفته ای و به خود می‌پیچی چون پلنگ ِ زخم‌خورده‌ای از شاخ ِ گاومیشی بی‌قراری‌ات ای باد! پیام‌آور ِ چی‌ست این سرزمین را؟ بگو...
دل‌ام ریخت با صدای ِ زنگ ِ در از ارتفاع ِ انتظااااار تا روی ِ تپّه‌های ِ تپنده‌ی ِ ضربان ِ اضطراب عشق ایستاده بعد ِ سال‌ها...
دَر دهان می‌گشاید باد ِ قطب‌های ِ جنوبی را به نوشیدن ِ چای می‌خواند فکّ و دندان‌های‌ام به ساز ِ اسکیموها می‌رقصند در...
هر بار که فراتر رفت بار ِ رنج‌ها از توان ِ دوش‌هامان، چون پیرمردی معتاد به هم‌نشینی ِ تریاک گفتیم زیر ِ لب: هفته‌ی ِ...
من آن درد ام که درمان‌اش خود ِ درد است خود ِ زجر است خود ِ رنج است من آن اندیشه‌ی ِ خالی از اندیشه ام من آن ریشه‌ی ِ بی‌ریشه...