درد چون زن ِ معصومی از عهد ِ قاجار است زنی که سر می‌کند چادر ِ مشکی ِ غم را و از خانه بیرون می‌زند تا دعا یا شفایی یابد سردی ِ...
نویسنده -فرهاد سپیدفکر
بگذار بهانه‌ای برای ِ ماندن بیابیم برای ِ رفتن‌ها گرگ‌های ِ بهانه خود می‌دوند به سوی ِ ما خسته‌ی ِ راه ایم بگذار به کناری...
غم‌گین ام از تنهایی ِ خویش ایمان ِ خویش را از دست داده ام ایمان ِ خویش به انسان به خویش و هر اندازه هم که فریبا باشد خطّ ِ...
دوست ات دارم بانوی ِ روزهای ِ خوش بیا! این جا برای‌ات از اندوه انبوهی انباشته ام بیا! دست‌های ِ من خالی است از ظرف‌های ِ این...
چی‌ست تفاوت ِ کوچه با خیابان؟ و بزرگ‌راه از کجای ِ خیابان آغاز می‌شود؟ از همان جا که شتاب ِ ماشین‌ها بیش‌تر؟ و چهره‌ها همه...
به آوازه داشتن نیازمند ام به آری‌گویی ِ دیگران نیازمند ام به درستی ِ نداهای ِ درونی‌ام شک دارم خود را خوب نمی‌شناسم از شناخت...
سیم‌های ِ خاردار پیراهن ِ دشمنان را به غنیمت می‌گیرند و رشته موهای ِ زنانی را که دور از مردان‌شان رشته‌های ِ شانه‌کشیده را...
آن-سو-تر ایستاده ای تنها چند قدم و هم‌این چند قدم کافی است تا دل‌ام ناگهان بگیرد تپّه‌ی ِ کوچک ِ کودکی‌های‌ِ من! با تماشای ِ...
راه‌های ِ کهنه به مقصدهای ِ نو نمی‌رسند می‌خواهم این بار از راه ِ دریا به سوی‌ات آیم از خلیج ِ آبی ِ چشمان‌ات شاید به کشف ِ...
[شاعر]: هر عکسی که بی خبر از خود-ات می‌فرستی دعوت ِ صمیمانه‌ای است از چشمان‌ام به صرف ِ زیبایی‌ات [معشوق]: چه خوب اتّفاق‌های ِ...