کودکی‌ام نشسته روی ِ تاب شاد و بی‌خیال سبک‌جان؛ با تکانه‌ای می‌رود از کف ِ زمین تا خود ِ سقف ِ آسمان کودکی‌ام شناور میان ِ...
دسته بندی -شعرهای من
- مراقب باش پسر! - مگر می‌روم سفر ِ قندهار پدر؟!
یراهنی سیاه پوشیده دریای ِ آبی ِ چشمان‌ام هر پلک زدن سنگ ِ غمی است که می‌افتد بر تصویر ِ ماه ... - موج ِ اشک‌ها -
خنکای ِ نسیمی کوتاه می‌خیزد از هم‌آغوشی ِ باد و فوّاره‌ی ِ آب
خنکای ِ نسیمی کوتاه می‌خیزد از هم‌آغوشی ِ باد و فوّاره‌ی ِ آب در خیال ِ من می‌جهد طوفانی
شبی در خواب نمیر و ببین ارواح ِ مرده‌گان را گور بر دوش می‌روند از این خاک خاکی که سبزه‌زارهای‌اش سیاه می‌رویند بنشین دمی...
بازآیید ای غم‌های ِ رفته بازآیید به این دل ای مارهای ِ اندوه خو گرفته به بوی ِ تن ِ شما تن‌هایی‌ام چون پیرهنی که شبی مهمان ِ...
صدای ِ هیچ هیچ حنجره‌ای فراتر از حصار ِ لب نمی‌رود برد ِ نگاه ِ هیچ هیچ چشمی آن سوی ِ میله‌های ِ «نان ِ شب» نمی‌رود شکم‌ها...
من و تو با صیغه‌ی ِ عشق محرم شدیم / «ما» به حکم ِ بی‌دادگاه ِ تقدیر تبعید گشتیم / جدا
باز در هول و ولا گرفتار ام باز اسیر ِ فرآیند ِ تکرار ام باز سردرگم ِ «این یا آن؟» ام سال‌روز و ماه‌روز و روز-روز و آن‌روز...