همیشه به این نقطه که می‌رسیم وقت ِ رفتن است، وقت ِ رفتن‌ات نقطه‌ای که گرم‌تر می‌فشاری دست‌های‌ام را چشم‌های‌ات...
دسته بندی -شعر و ادب
شب‌های ِ شهر را دوست ندارم چشم‌های‌اش سیاه ِ سیاه است بی هیچ ستاره‌ای روزهای ِ شهر را دوست ندارم آفتاب‌اش پشت ِ برج‌ها...
و قطار موی ِ بلند ِ تو است وقتی که باد می‌وزد … و یال ِ سیاه ِ اسب وقتی که می‌ایستد باد در ایست‌گاهی که من تو را چشم در راه...
دیگران با زبان می‌گویند و تو با دست‌های‌ات دیگران با واژه و تو با سرانگشتان‌ات که می‌خواهی ام که می دانی ام که دوست می‌داری...
شیرین ِ من! هر شب نام ِ تو را به «یاد» می‌آورم تا خواب‌های‌ام به نام ِ تو شوند و هر صبح نام‌ات را بر «زبان» می‌آورم تا طعم ِ...
دل‌ام برای ِ آغوش‌ات تنگ است این که بنشینم به تماشای‌ات و لب‌خند ببینم این که بنشانم بر گونه‌های‌ات بوسه‌های‌ام...
به رستوران می‌رویم شام می‌خوریم حرف می‌زنیم خاموش می‌شویم و … همه چیز را حساب می‌کنیم همه چیز جز خنده‌هایی که از...
چشمی که با صدای ِ تاریک ِ آب‌شار به خواب رفته بود با نور ِ بلند ِ آفتاب بیدار شد و دلی که سال‌ها به خواب رفته بود با تماشای ِ...
درخشش ِ آفتاب بر دشت ِ گندم‌ها پیچش ِ جاده‌ها دور ِ کوه‌ها نوازش ِ نسیم روی ِ گونه‌ها صدای ِ آب از عمق ِ درّه‌ها و پیچش ِ باد...
شهرداری در مدرسه‌ی ِ موش‌ها درس ِ «تنظیم ِ جمعیّت» داد گربه‌ها شهردار را استیضاح کردند