دَر دهان می‌گشاید باد ِ قطب‌های ِ جنوبی را به نوشیدن ِ چای می‌خواند فکّ و دندان‌های‌ام به ساز ِ اسکیموها می‌رقصند در...
دسته بندی -شعر و ادب
هر بار که فراتر رفت بار ِ رنج‌ها از توان ِ دوش‌هامان، چون پیرمردی معتاد به هم‌نشینی ِ تریاک گفتیم زیر ِ لب: هفته‌ی ِ...
من آن درد ام که درمان‌اش خود ِ درد است خود ِ زجر است خود ِ رنج است من آن اندیشه‌ی ِ خالی از اندیشه ام من آن ریشه‌ی ِ بی‌ریشه...
بِوَز پنجره باز ِ باز است و پرده چشم به راه ِ پیچ و تاب
نبودیم همانند از همان آغاز یکی ساحل و دیگری دریا کاش بسندیده بودیم به گاه‌بوسه‌های ِ پرشور ِ موج‌ها و شن‌ها گاه توفنده،...
شاعر: شکارچی ِ ماهیان و واژه‌گان ِ لغزان در دشتی از رودها و رویاها وقتی که باد لرزه می‌اندازد بر تن ِ آب زیر ِ نگاه ِ...
آسمان در تور ِ تاریکی است من هم‌چنان بیدار چند قدم مانده به صبح شب در کمین به فکر ِ اشغال ِ ظهر ِ چشم‌های‌ام، من هم‌چنان...
چرا ام‌شب این شب ِ طوفان‌زده‌ی ِ من دل به دریا زده ای؟ زن! ام‌شب دلفین ِ زخم‌خورده‌ای دل به ساحل ِ لب‌های‌ام زده است دریا...
زنده‌گی راه‌پلّه‌ای است تاریک و نوزادی که می‌افتد ناگهان روی ِ پلّه‌ای بانگ ِ اعتراض ِ گریه گریه از ترس ِ این پلّه‌های ِ بی...
از محضر ِ استاد آموختن لذتی دارد پس دادن ِ درس ولی ترس و وحشتی دارد استاد ِ ازل مرا درس ِ عاشقی آموخت پدر ِ عشق بسوزد که فرزند ِ...