کتاب ِ «شگرد ِ زوج‌درمانی»

روشی مشق‌محور برای ِ راه‌نمایی ِ درمان‌کار ِ سر-در‌-گم

نویسنده: دکتر سام آر. هامبورگ
ترجمنده: فرهاد سپیدفکر

پشتیبانی

ترجمه‌ی ِ این کتاب داوطلبانه انجام شده و به رایگان انتشار یافته است تا شاید رنجی از رنج‌های ِ انسان‌ها و جهان کاسته شود. ولی اگر کسی دوست داشت برای ِ کمک به این دست از پروژه‌ها داوطلبانه پرداخت ِ مالی داشته باشد می‌تواند از صفحه‌ی ِ زیر این کار را انجام دهد:

http://www.sepidfekr.com/giving-donation

دانلود

به راحتی می‌توانید این کتاب را به شکل ِ بر-خط از لینک‌های ِ آمده در فهرست ِ محتوا بخوانید ولی اگر دوست دارید بدون ِ اینترنت هم به آن دست‌رسی داشته باشید، برای ِ دانلود ِ رایگان ِ نسخه‌ی ِ پی.دی.اف ِ این کتاب می‌توانید از لینک ِ زیر به آن دست‌رسی داشته باشید:

یادداشت ِ ترجمنده

چرا این کتاب را ترجمیدم؟

این کتاب ِ سومی است که از دکتر هامبورگ می‌ترجمم. در روزهای ِ آغازین ِ اکتبر ِ ۲۰۲۳ بود که ایمیلی به او زدم و گفتم که ترجمه‌ی ِ کتاب ِ «آیا عشق ِ ما پای‌دار خواهد بود؟» تقریباً دارد به پایان می‌رسد – نخستین کتاب ِ او که در سال ِ ۲۰۰۰ نوشته بود و در فارسی با نام ِ «آیا با این دوست‌دختر/دوست‌پسر-ام بزناشویم؟» انتشار یافت. او هم مثل ِ همیشه همان روز پاسخ داد و پس از سپاس‌گزاری ِ فراوان گفت که اتّفاقاً به یاد ِ من بوده است چون می‌خواسته کتاب ِ تازه‌ی ِ خود را برای‌ام بفرستد – کتابی در باره‌ی ِ به‌کارگیری ِ تکلیف‌های ِ مشق‌محور در زوج‌درمانی که با دست‌رسی ِ آزاد انتشار یافته بود. البتّه گفت که این ایمیل هرگز به معنای ِ درخواست برای ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ تازه نی‌ست و تنها برای ِ خبردار شدن ِ من و فرستادن ِ آن به روان‌درمان‌گران ِ علاقه‌مند در ایران است.

نگاهی به یکی-دو فصل ِ نخست از کتاب ِ تازه انداختم و بخش‌هایی از آن را خواندم. سپس، در پاسخ گفتم که ترجمه‌ی ِ کتاب‌های ِ او مایه‌ی ِ سربلندی ِ من است و هنگام ِ خواندن و ترجمه‌ی ِ نوشته‌های ِ او احساس می‌کنم این واژه‌ها واژه‌هایی هستند که از جان و زبان ِ خود ِ من برآمده اند. این را هم افزودم که اتّفاقاً در این فکر بودم که خوب می‌شود اگر پس از پایان ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ نخست‌اش، بروم سراغ ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ دوم‌اش، «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها»، و شاید حتّا این کتاب ِ تازه. البتّه هنوز اراده‌ی ِ جدّی برای ِ این کار نداشتم و فقط فکرهای ِ خود را بلند-بلند در ایمیل نوشته بودم. ولی دکتر هامبورگ در پاسخ، خیلی جدّی گفت که اجازه‌ی ِ رسمی ِ او را برای ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ دوم، «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها»، دارم ولی در مورد ِ این کتاب ِ تازه به‌تر است که پیش از ترجمه‌ی ِ آن، نخست یکی از دوستان ِ درمان‌گر-ام آن را بخواند و در مورد ِ سودمندی ِ آن برای ِ ترجمه نظر دهد.

مانند ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ نخست، باز خود را در کار ِ انجام‌شده یافتم – داستان ِ چه‌گونه‌گی ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ نخست را در آغاز ِ آن کتاب می‌توانید بخوانید. از سویی، به راستی به ترجمه‌ی ِ کتاب ِ دوم ِ او هم علاقه داشتم، و از سوی ِ دیگر به اندازه‌ای به خود ِ دکتر هامبورگ علاقه داشتم که وقتی او فکر ِ مرا جدّی گرفته بود و اجازه‌ی ِ ترجمه‌ی ِ آن را داده بود نمی‌توانستم با خود این طور بی‌اندیشم که حالا یک چیزی گفتم و ببینیم چه می‌شود. سرنوشت بر این بود که چنین بشود و باید می‌شد.

با این همه، این پرسش برای‌ام پیش آمده بود که چرا دکتر هامبورگ می‌خواهد یکی از دوستان ِ درمان‌گر این کتاب را بخواند و نظر دهد. بنابراین، در پاسخ، دلیل ِ این نکته را از او پرسیدم و به خاطر ِ علاقه‌ی ِ زیادی که به او داشتم یک جورهایی انگار که دل‌خور شده باشم گفتم: آیا برای ِ این کار «نظر ِ من کافی نی‌ست؟».

او هم پاسخ داد:

«موضوع این نی‌ست که به گمان‌ام نظر ِ تو کافی نی‌ست؛ موضوع این است که به گمان‌ام نظر ِ خود ِ من کافی نی‌ست. انتظار ِ من این است که بسیاری از درمان‌گران ِ امریکایی با چارچوب ِ روی‌کردی که من در این کتاب شکل داده ام ناهم‌نوا باشند، و شاید حتّا احساس ِ تهدید به آن‌ها دست بدهد. برخی شاید حتّا آن را اصلاً زوج‌درمانی ندانند و بیش‌تر «مشاوره‌ی ِ زناشویی» ِ سنّتی بدانند… من نمی‌دانم چه ایدئولوژی‌های ِ زوج‌درمانی‌ای هم‌اکنون در ایران حکم‌فرما هستند. شاید بیش‌تر ِ درمان‌گران آن چه را که من می‌گویم هم‌ساز نیابند. بنابراین، دوست دارم یکی-دو درمان‌گر آن را بخوانند. اگر واکنش‌شان در کل مثبت بود، آن گاه شاید ارزش‌اش را داشته باشد که آن را ترجمه کنی. من نمی‌خواهم وقت‌ات را به ترجمه‌ی ِ چیزی بگذرانی که از سوی ِ بیش‌تر ِ خواننده‌های ِ احتمالی پس زده خواهد شد. باز هم سپاس به خاطر ِ همه‌ی ِ کارهایی که تا کنون انجام داده ای.»

با خواندن ِ پاسخ ِ دکتر هامبورگ دیدم که اشتباه فهمیدم و به او گفتم که گمان‌ام این بوده است که منظور ِ او کتاب ِ «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها» است، وگرنه چنین ایمیلی نمی‌زدم. در این مورد عذر خواستم و گفتم با این همه خوشحال ام که پاسخ ِ او را خواندم و فرصتی دست داد تا این حرف‌ها را به او بزنم:

«می‌دانید، به گمان‌ام برای ِ من داشتن ِ آری‌گویی ِ شما بسیار اهمّیت دارد. شاید به این دلیل که سرانجام کسی را در این جهان یافته ام که احساس ِ هم‌دلی ِ ژرفی با نظریه‌ها و دیدگاه‌ها و جهان‌بینی ِ او دارم… یقین داشته باشید که این کتاب ِ تازه را به برخی از دوستان ِ درمان‌گر ِ خود خواهم فرستاد تا نظرشان را داشته باشیم و به شما خبر خواهم داد. ولی، بدانید که [در این موضوع] برای ِ شخص ِ من نظر ِ دیگر روان‌شناسان و درمان‌گران چندان اهمّیتی ندارد… به گمان ِ من بسیاری از روان‌شناسان کاملاً در اشتباه اند و نظریه‌های‌شان حتّا در زنده‌گی ِ خودشان کاربرد ندارند، چه رسد به زنده‌گی ِ دیگر مردم. آن‌ها به حرف‌های ِ خودشان هم عمل نمی‌کنند. و این جور نی‌ست که این موضوع فقط در مورد ِ روان‌شناسان درست باشد؛ من شخصاً دیگر زمینه‌ها را هم پژوهیده ام، مثلاً پزشکان، کارشناسان ِ تغذیه، و از این دست چیزها، نتیجه در همه‌ی ِ موردها یک‌سان است.

ولی شما فرق دارید. و جای ِ شگفتی ندارد که برخی از دیگر روان‌شناسان احساس ِ تهدید می‌کنند، زیرا، چنان که من می‌بینم، اگر آن‌ها بخواهند نظریه‌های ِ شما را درست‌شمارند باید شهامت ِ نفی ِ خودشان را داشته باشند. و آشکار است که آدم‌های ِ بسیار کمی هستند که آماده‌ی ِ این نفی اند: شاید فقط چندین حقیقت‌جو که برای ِ آن‌ها حقیقت و بوده‌ی ِ ^{فکت ِ} واقعی – نه بوده‌ی ِ خود-ساخته و توهّمی – بااهمّیت‌تر از هستی و نظر ِ خودشان است. همیشه در این فکر بودم که چرا چنین کتاب ِ خوبی – «آیا با این دوست‌دختر/دوست‌پسر-ام بزناشویم؟» – نباید در فهرست ِ پرفروش‌ترین‌های ِ آمازون در دسته‌ی ِ خود باشد؟ چرا آن همه کتاب‌های ِ پرفروش در دسته‌ی ِ زناشویی به زناشویی‌های ِ خشنود در اندازه‌های ِ بزرگ و گسترده نی‌انجامیده اند؟ به خاطر ِ همه‌ی ِ این چیزها بود که تصمیم به ترجمه‌ی ِ این کتاب و معرّفی ِ آن – تا جایی که می‌توانستم – گرفتم، حتّا اگر هیچ روان‌شناسی در ایران با آن هم‌نوا نباشد یا هیچ کس در ایران آن را نخواند یا در زنده‌گی‌اش به کار نبندد. این وظیفه‌ی ِ من است، جدا از این که دیگران چه نظری داشته باشند. ولی یقین دارم که این کار در طول ِ زمان راه ِ خود را خواهد گشود چرا که احساس می‌کنم شعله‌ای از حقیقت در بر دارد.»

چند هفته‌ای بیش‌تر نگذشته بود که کتاب ِ دوم را هم ترجمیدم و نسخه‌ی ِ ویرایش‌نشده را برای ِ او فرستادم. قرار شد پس از بازخوانی و ویرایش ِ هر دو کتاب نسخه‌های ِ نهایی را برای‌اش بفرستم. در این میان بر سر ِ چند موضوع ِ دیگر هم ایمیل‌هایی به هم‌دیگر فرستادیم؛ از جمله از او پرسیدم که آیا به نظر-اش کتاب ِ دکتر جندلین، «کانونیدن»، هنوز ارزش ِ ترجمه به فارسی را دارد؟ – چرا که این کتاب چندین دهه پیش نوشته شده بود. دکتر هامبورگ در کتاب‌های ِ خود-اش بارها و بارها خواننده‌گان را و در نشست‌های ِ خود هم‌واره کارسپاران را به این کتاب و به ویژه روش ِ «کانونیدن» ره‌نمون می‌سازد. حدس می‌زدم که چنین پاسخی دهد: «به گمان ِ من کتاب ِ کانونیدن حتماً ارزش ِ ترجمه به فارسی را دارد».

به این فکر بودم که در کنار ِ ویرایش ِ نهایی ِ آن دو کتاب چه کتابی را برای ِ ترجمه بی‌آغازم. آیا باید به سراغ ِ کتاب ِ دکتر جندلین، «کانونیدن» بروم یا کتاب ِ سوم ِ دکتر هامبورگ، «شگرد ِ زوج‌درمانی»؟ در همین فکرها بودم که ناگهان دیدم ترجمه‌ی ِ کتاب ِ سوم را آغازیده ام و ۲۰ درصد از کار ِ ترجمه هم در همین چند روز به پایان رسیده است. ترجمه را تا همان جا برای ِ او فرستادم و خبر دادم که این کار را آغازیده ام. دکتر هامبورگ به من گفت که حتّا یک دقیقه‌ی ِ دیگر هم نباید وقت ِ خود را بر سر ِ ترجمه‌ی ِ این کتاب به هدر دهم و آمارهایی داد از این که استقبال ِ چندانی از نسخه‌ی ِ انگلیسی ِ این کتاب نشده است و به باور ِ او هیچ خواننده‌ی ِ فارسی‌زبانی به خواندن ِ این کتاب علاقه‌ای نخواهد داشت. در هر حال، دو هفته بعد ترجمه‌ی ِ کامل ِ کتاب ِ سوم را هم برای ِ او فرستادم و عذر خواستم که به دلیل ِ علاقه‌ی ِ خود-ام به انجام ِ این کار به حرف ِ او گوش نسپردم.

چرا این گونه ترجمیده ام؟

همان گونه که شاید تا این جا فهمیده باشید و با آغاز ِ بخش‌های ِ اصلی ِ کتاب حتماً بیش‌تر خواهید فهمید این ترجمه کمی «عجیب و غریب» است. دلیل ِ این کار را در بخش ِ «یادداشت ِ ترجمنده» در ترجمه‌ی ِ کتاب ِ اول و دوم ِ دکتر هامبورگ کامل توضیح داده ام و به دلیل ِ جلوگیری از طولانی شدن ِ این یادداشت دیگر این جا نمی‌آورم. لطفاً به آن دو کتاب نگاهی بی‌اندازید.

با چه روش‌شناسی‌ای ترجمیده ام؟

پاسخ ِ این پرسش هم مانند ِ پرسش ِ پیشین است.

پیش‌نهادهایی از سوی ِ ترجمنده

در میانه‌های ِ ترجمه‌ی ِ کتاب ِ سوم به ذهن‌ام رسید که این کتاب می‌تواند سومین کتاب از یک سه‌گانه باشد:

کتاب ِ نخست، «آیا با این دوست‌دختر/دوست‌پسر-ام بزناشویم؟»: یک کتاب ِ خود-یاری برای ِ دو هم‌دم در زمینه‌ی ِ سازگاری و عشق تا پیش از زناشویی آدم ِ درستی را برای ِ زناشویی ِ خشنود برگزینند.
کتاب ِ دوم، «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها»: یک کتاب ِ خود-یاری برای ِ زوج‌های ِ خشنودی که به تازه‌گی زناشوییده اند تا با مشکل‌های ِ پر-تکرار در زناشویی‌ها آشنا شوند و از پیش جلوی ِ آن‌ها را بگیرند.
کتاب ِ سوم، «شگرد ِ زوج‌درمانی»: یک کتاب ِ خود-یاری برای ِ زوج‌هایی که چند سالی است زناشوییده اند و با وجود ِ سازگاری و نیز پیش‌گیری از بسیاری از مشکل‌ها، به دلیل‌های ِ گوناگون از جمله پیش‌آمدهای ِ روزگار، مشکل‌هایی پیش آمده اند که شاید نیاز به خود-درمانی در زناشویی‌شان داشته باشند.

در همین فکرها بودم که ناگهان در بخش‌های ِ پایانی ِ این کتاب دیدم که دکتر هامبورگ عبارت ِ «خود-به‌بودبخشی» و روش ِ آن را توضیح داده است. این موضوع را گواهی بر درستی ِ فکرهای ِ خود دیدم. ولی مشکل این جا بود که خواننده‌ی ِ هدف برای ِ این کتاب درمان‌گران در نظر گرفته شده بودند. این موضوع را با دکتر هامبورگ در میان گذاشتم و پیش‌نهاد دادم که خوب می‌شود اگر نسخه‌ای دیگر از این کتاب با نمونه‌پژوهی‌های ِ بیش‌تر و گوناگون‌تر و اصطلاح‌های ِ روان‌شناختی ِ کم‌تر برای ِ عموم ِ زوج‌ها نوشته شود. زوج‌ها می‌توانند آن نمونه‌پژوهی‌ها و شگردها را به کار گیرند تا بیش‌تر و بیش‌تر فراگیرند که چه‌گونه درمان‌گر ِ خودشان در زوج‌درمانی باشند. آن‌ها می‌توانند از روی ِ این نمونه‌پژوهی‌ها و مشق‌ها یاد بگیرند که نقش ِ شرکت‌گر-مشاهده‌گر را هم‌زمان برای ِ خودشان و برای ِ هم‌دیگر بکُنشند و حتّا نسخه‌های ِ سفارشی و نوآورانه‌ای از آن تکلیف‌ها برای ِ خودشان بسازند. هر چه نمونه‌پژوهی‌ها گوناگون‌تر باشند، یادگیری و الهام‌بخشی ِ بیش‌تری هم خواهد بود. خوانش ِ این نمونه‌پژوهی‌ها مانند ِ یک داستان می‌تواند برای ِ خواننده‌ها جالب باشد، شاید جالب‌تر از داستان‌های ِ ^{استوری‌های ِ} اینستاگرام که هر روز دنبال‌کننده‌ی ِ آن‌ها هستند. البتّه، به گفته‌ی ِ خود ِ دکتر هامبورگ، جای ِ شگفتی نداشت که او چندان انگیزه‌ای برای ِ این کار نداشت.

دکتر هامبورگ در جایی از این کتاب اشاره دارد که زمانی چنین می‌اندیشید که درمان‌گر در زوج‌درمانی بیش‌تر نقش ِ پرستار را دارد، و نه پزشک. البتّه، نظر ِ کنونی‌اش این است که شاید بتوان نقش ِ پرستار را در بخش‌هایی از فرد-درمانی به درمان‌گر داد ولی در زوج‌درمانی چنین نقشی را هم نمی‌توان به درمان‌گر بخشید و درمان‌گر بیش‌تر نقش ِ راه‌نما را دارد. به گمان ِ من [به عنوان ِ ترجمنده و یک فرد ِ معمولی و بدون ِ هیچ گونه ادّعای ِ کارشناسی و علمی]، شاید درمان‌گر گاهی حتّا نقش ِ راه‌نما را هم نداشته باشد چرا که خود ِ زوج تمام ِ «دانش ِ دستانه» و «حسّ ِ احساسیده‌ی ِ تنانی‌» ِ لازم را برای ِ شناسایی ِ راه ِ درست و کنش ِ درست دارند ولی در آغاز نیاز به روا شمردن ِ آن دانش و حس از سوی ِ فردی با-اعتبار دارند تا یقین یابند که با برآمد ِ بد ِ نا-بازگشت‌پذیری روبه‌رو نخواهند شد یا دست‌کم از پیش چنین برآمدهایی را ببینند. زوج‌های ِ خشنود می‌توانند بازی‌گر ِ چنین نقش ِ مربّی‌گری‌ای برای ِ هم‌دیگر باشند و فقط نیازمند ِ نمونه‌پژوهی‌های ِ بیش‌تری هستند تا به حسّ و دانش ِ درونی ِ خود اعتماد یابند.

این حسّ ِ احساسیده و دانش ِ تنانی همان چیزی است که دکتر جندلین در جایی از کتاب ِ سرشناس ِ خود، «کانونیدن»، گام به گام توضیح می‌دهد، روشی که به گشایش ِ روانی-تنانی در زنده‌گی ِ فرد می‌انجامد. او افزون بر توضیح ِ کامل ِ انجام ِ فردی ِ روش ِ کانونیدن، نهاد ِ اجتماعی ِ تازه‌ای به نام ِ «هم‌یار ِ کانونیدن» را پیش‌نهاد می‌دهد:

«هم‌یار ِ کانونیدن» بودن نه از جنس ِ دوستی است، نه درمان‌گری، نه خانواده. «هم‌یار ِ کانونیدن» نهاد ِ اجتماعی ِ تازه‌ای است.»

به گمان ِ من با آمیختن ِ این سه‌گانه‌ی ِ خود-یاری، و نهادهای ِ فردی، زوجی، و اجتماعی ِ خود-یاری مانند ِ «خود-به‌بودبخشی»، «کانونیدن»، و «هم‌یار ِ کانونیدن» – چه در زوج‌درمانی و چه حتّا فرد-درمانی – شاید نیاز ِ بسیار بسیار کم‌تری برای ِ کمک گرفتن از کارشناسان باشد و آدم‌ها چه در نقش ِ فرد و چه در نقش ِ زوج دوباره توان‌مند شوند و در اندک-جاهایی هم که نیاز به چنین کمکی هست، به گفته‌ی ِ دکتر جندلین:

«هنگامی که این انقلاب ِ خود-یاری کاملاً جای‌گاه ِ خود را بی‌یابد و بیش‌تر ِ آدم‌ها این فرآیندهای ِ سودمند را یاد بگیرند و با هم انجام دهند، آیا دیگر نیازی به روان‌درمانی ِ حرفه‌ای نخواهد بود؟ به گمان ِ من نیاز به کمک ِ کارشناسی همیشه خواهد بود. ولی چنین کمکی باید به‌تر از آن چیزی باشد که آدم‌های ِ معمولی پس از پرورش یافتن در مهارت‌های ِ معیّنی می‌توانند انجام دهند. آدم‌ها خواهند دانست که چه‌گونه، بدون ِ اشتباه، بتوانند بشناسند که آیا دارد به آن‌ها کمک می‌شود یا نه.»

سپاس‌گزاری

از دکتر هامبورگ بسیار سپاس‌گزار ام که اجازه‌ی ِ ترجمه و انتشار ِ سه کتاب ِ خود را داد و اعتماد ِ خود را در این کار به من نشان داد. از او سپاس‌گزار ام که نه تنها در این راه پشتیبان ِ من در ترجمه‌ی ِ این سه کتاب بود، بلکه هم‌چون یک دوست و مربّی در برخی از تنگناهای ِ زنده‌گی نیز هم‌راه ِ من بود و نشان داد که می‌توان در این جهان فاصله‌ای جغرافیایی به اندازه‌ی ِ فاصله‌ی ِ ایران و امریکا داشت و با این همه، فراتر از مرزها و سیاست‌ها، کم‌ترین فاصله‌ی ِ دلی را با انسانی یافت که تا کنون حتّا از نزدیک ندیده ای.

از هدیه بروغنی برای ِ بازخوانی ِ بخش‌هایی از این کتاب و هم‌چنین به خاطر ِ طرح ِ جلد ِ بسیار زیبا و نوآورانه‌اش برای ِ این کتاب و نیز دو کتاب ِ پیشین ِ دکتر هامبورگ بسیار سپاس‌گزار ام، طرح‌هایی که دکتر هامبورگ از دیدن ِ آن‌ها «بسیار بسیار خشنود» بود و از میزان ِ فکر و اندیشه‌ای که بر روی ِ معناهای ِ تصویری ِ آن گذاشته شده بود «تحت ِ تأثیر قرار گرفته» بود. این طرح به راستی چکیده‌نگاری است از کلّ ِ حرف و فلسفه و روش ِ این کتاب در زمینه‌ی ِ «شگرد ِ زوج‌درمانی».

این ترجمه را می‌پیش‌کشم به تو، هدیه‌ی ِ عزیز-ام!
به تو که گردآورنده‌ی ِ عشق و سکس و دوستی و هم‌زیستی،
زناشویی و خشنودی هستی
تو که فراتر از زناشویی و خشنودی، معنای ِ یار و دیار ای
یاری که هم‌راه است و دیاری که در راه

خب، از این جا به بعد را می‌توانید از لینک‌های ِ آمده در فهرست ِ محتوا بخوانید و بخش به بخش پیش بروید تا به پایان ِ کتاب برسید:
از نخستین بخش، یعنی «پیش‌گفتار: نمونه‌پژوهی‌ها و دانش ِ دستانه»، می‌توانید شروع کنید.

در پایان هم اگر دوست داشتید با خواندن ِ دو نوشته‌ی ِ کوتاه ِ زیر می‌توانید با پیشینه‌ی ِ نویسنده و ترجمنده‌ی ِ کتاب آشنا شوید و اگر باز دوست داشتید از راه ِ ایمیلی که برای ِ هر کدام نوشته شده است با آن‌ها تماس بگیرید. هر دوی ِ آن‌ها خوش‌حال خواهند شد اگر دیدگاه‌ها و پیش‌نهادهای ِ شما را بشنوند:

در باره‌ی ِ دکتر سام آر. هامبورگ

دکتر سام. آر. هامبورگ زناشو-درمان‌گر و روان‌شناس ِ بالینی ِ با پروانه‌ی ِ کار در ایلینویز و نیوجرسی ِ امریکا است. او مدرک ِ کارشناسی ِ خود را از دانش‌گاه ِ براندیس در سال ِ ۱۹۶۹، و دکترای ِ خود را در رشته‌ی ِ روان‌شناسی ِ بالینی از دانش‌گاه ِ امریکن، واشنگتن دی.سی در سال ِ ۱۹۷۶ گرفت. او در همان سال بورس ِ‌ پژوهشی‌ای از مؤسّسه‌ی ِ ملّی ِ الکل‌آزاری و الکل‌باره‌گی دریافت. دکتر هامبورگ کارآموزی ِ بالینی ِ خود را در مرکز ِ پزشکی ِ اداره‌ی ِ کهنه‌سربازان در پالو آلتو، کالیفرنیا گذراند.

پس از یک نیم‌سال آموزگاری ِ روان‌شناسی در کالج ِ میلز در سال ِ ۱۹۷۷، دکتر هامبورگ کار ِ بی‌مارستانی و درمان‌گاهی را برای ِ شش سال در کنار ِ کار ِ خصوصی انجام داد. دکتر هامبورگ از سال ِ ۱۹۸۰ تا سال ِ ۱۹۹۵ در بخش ِ خصوصی در نیوجرسی بود. او در آن دوره در نقش ِ استادیار ِ بالینی در گروه ِ علوم ِ رفتاری و روان‌پزشکی ِ دانش‌گاه ِ پزشکی و دندان‌پزشکی ِ نیوجرسی هم می‌خدمتید.

سال ِ ۱۹۹۵، پس از این که هم‌سر-اش استادی ِ دانش‌گاه ِ شیکاگو را پذیرفت، دکتر هامبورگ حرفه‌ی ِ خود در نیوجرسی را به پایان رساند و کار در بخش ِ خصوصی در شیکاگو را آغازید. در همان سال، به عنوان ِ درس‌استاد به گروه ِ روان‌پزشکی در مدرسه‌ی ِ پزشکی ِ پریتزکِر ِ دانش‌گاه ِ شیکاگو فراخوانده شد، و نیز به گروه ِ استادیاران ِ مؤسّسه‌ی ِ خانواده در دانش‌گاه ِ نورس‌وسترن پی‌وست. در سال ِ ۱۹۹۶، دکتر هامبورگ داوطلبانه خدمت‌های ِ بالینی ِ خود را در مرکز ِ مارجوری کوولِر برای ِ درمان ِ بازمانده‌های ِ شکنجه آغازید. او از سال ِ ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ در کمیته‌ی ِ رای‌زنی ِ آن مرکز می‌خدمتید.

در سال ِ ۲۰۰۰، دکتر هامبورگ کتاب ِ خودیاری ِ خویش در زمینه‌ی ِ سازگاری، عشق، و زناشویی، «آیا عشق ِ ما پای‌دار خواهد بود؟»، را انتشارید که تا کنون به شش زبان ِ اسپانیایی، چکی، چینی (تایوانی)، فارسی، مجارستانی، و یونانی ترجمیده شده است، البتّه این کتاب در زبان ِ فارسی با نام ِ «آیا با این دوست‌دختر/دوست‌پسر-ام بزناشویم؟» به انتشار رسید.

در سال ِ ۲۰۱۲، در پی ِ کتاب ِ نخست‌اش، کتاب ِ دیگری به نام ِ «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها» نوشت که دربرگیرنده‌ی ِ ۱۰ پند ِ سودمند برای ِ کسانی است که هم‌سر ِ خویش را بر اساس ِ کتاب ِ نخست برگزیده اند و به تازه‌گی زناشوییده اند و حالا می‌خواهند زناشویی ِ خویش را خشنود نگاه دارند. این کتاب نیز با همین نام و با همین قلم به فارسی ترجمیده شده است.

در سال ِ ۲۰۲۳، دکتر هامبورگ سومین کتاب ِ خود، «شگرد ِ زوج‌درمانی: روشی مشق‌محور برای ِ راه‌نمایی ِ درمان‌کار ِ سر-در-گم» را پس از ۴۵ سال انجام ِ زوج‌درمانی انتشارید که در آن با نمونه‌های ِ موردی نشان می‌دهد که در زوج‌درمانی واقعاً چه پیش‌آمدی رخ می‌دهد. این کتاب نیز با همین نام و با همین قلم به فارسی ترجمیده شده است.

اگرچه دکتر هامبورگ درمان‌کار ِ تمام‌وقتی است، همیشه درگیری ِ کنش‌مند ِ خود را با روان‌شناسی ِ علمی نگه‌داشته است. مقاله‌های ِ حرفه‌ای ِ او در باره‌ی ِ روان‌درمانی، زوج‌درمانی، الکل‌باره‌گی، و افسرده‌گی در مجلّه‌ی ِ خانواده و زناشو-درمانی، مجلّه‌ی ِ بین‌المللی ِ اعتیاد، مجلّه‌ی ِ پژوهش‌هایی در باره‌ی ِ الکل، روان‌شناس ِ امریکایی، بازبینی ِ روان‌شناسی ِ عمومی، و روان‌درمانی: نظریه/پژوهش/کاربرد، نمونه‌پژوهی‌های ِ کاربردشناختی در روان‌درمانی دیده‌شده اند. دکتر هامبورگ از سال ِ ۱۹۸۸ هم‌واره کتاب‌های ِ علمی و حرفه‌ای را برای ِ مجلّه‌ی ِ رفتاردرمانی ِ کودک و خانواده نقد و بازبینیده است. هم‌چنین، نقد و کتاب-بازبینی‌های ِ او در مجلّه‌ی ِ روان‌شناسی ِ خانواده، روان‌شناسی ِ هم‌روزگار ^معاصر، و پژوهش ِ روان‌درمانی دیده‌شده اند.

برای ِ تماس با دکتر هامبورگ در مورد ِ موضوع ِ این کتاب یا هر زمینه‌ی ِ دیگری می‌توانید با این ایمیل در ارتباط باشید: <samrhamburg@gmail>

در باره‌ی ِ فرهاد سپیدفکر

فرهاد سپیدفکر دانش‌آموخته‌ی ِ مهندسی ِ برق است. او مدرک ِ کارشناسی ِ خود را از دانش‌گاه ِ زنجان در سال ِ ۱۳۸۹ گرفت.

او از سال ِ ۱۳۸۴ بیش‌تر ِ زمان ِ خود را در زمینه‌ی ِ کارآفرینی و فرآغازها ^{استارتاپ‌ها} گذرانده است و کسب‌وکارها و شرکت‌های ِ گوناگونی را بنیان‌گذاریده است از جمله الکترونیوز: نخستین پای‌گاه ِ خبری ِ برق و الکترونیک ِ ایران، پول‌پُل: نخستین سامانه‌ی ِ خیل‌مایه‌گذاری ^{سرمایه‌گذاری ِ جمعی} در ایران، شرکت ِ مهندسی ِ آن‌من، استارتاپ ِ نی‌نی‌سو، هم‌کارستان ِ ۴۰۴: نخستین هم‌کارستان ^{فضای ِ کار ِ اشتراکی} در ایران، و شرکت ِ انرژان. او هم‌چنین مدّتی مدیر محصول ِ ارشد ِ شرکت ِ اسنپ، یکی از شناخته‌شده‌ترین فرآغازهای ِ ^{استارتاپ‌های ِ} ایران، بوده است.

هم‌چنین، در این سال‌ها داوطلبانه برای ِ رشد و بالاندن ِ باهمستان ِ ^{جامعه‌ی ِ} پیرامون ِ خود کوشیده است از جمله هم‌کاری در بنیان‌گذاری ِ خیریه‌ی ِ ایلیا در زمینه‌ی ِ کاهش ِ آسیب‌های ِ فقر، بنیان‌گذاری ِ انجمن ِ ادبی ِ «حوض ِ کوچک ِ ادب» در زمینه‌ی ِ شعر و ادبیات، راه‌بلدی ^{منتورینگ و مربی‌گری} در روی‌دادهای ِ جهانی ِ استارتاپ ویکند و لین استارتاپ ماشین و سخن‌رانی، مشاوره، و برگزاری ِ کارگاه‌های ِ آموزشی در زمینه‌ی ِ کارآفرینی و فرآغاز ^{استارتاپ}، بنیان‌گذاری ِ روی‌داد ِ جهانی ِ اوپن کافی کلاب در ایران برای ِ دورهمی‌های ِ کارآفرینان و فرآغازها ^{استارتاپ‌ها}، و هم‌چنین مدیریت ِ روی‌دادهای ِ استارتاپ گرایند، یکی از بزرگ‌ترین باهمستان‌های ِ فرآغازی ِ ^{استارتاپی ِ} جهان، در زنجان.

از میان ِ کارهای ِ گسترده‌ای که او در این کسب‌وکارها و نهادها بر دوش داشته است، تا آن جا که به مهارت‌های ِ موردنیاز در این کتاب می‌برگردد، می‌توان از این‌ها نام برد: ترجمه، ویراستاری، روزنامه‌نگاری ِ علمی، مدیریت ِ محتوا، متن‌نویسی ^{کپی‌رایتینگ}، واژه‌گزینی و واژه‌سازی در فارسی و از این دست چیزها. او تاکنون صدها نوشته و مقاله در زمینه‌های ِ علمی، فرهنگی، ادبی، و کسب‌وکار ترجمیده یا نوشته است و هم‌چنین صدها شعر به زبان ِ فارسی سروده است.

در سال ِ ۱۳۸۸ نخستین کتاب ِ خود، «بررسی ِ انواع ِ مبدّل‌ها و اینورترها»، را در حوزه‌ی ِ مهندسی ِ برق ِ قدرت هم‌راه با دو تن از هم‌کاران‌اش نوشت که بخش‌هایی از آن از ترجمه‌ی ِ منبع‌های ِ گوناگون بود. در سال ِ ۱۳۹۰ نخستین کتاب ِ خود، «بازپرسی ِ جرائم ِ سایبری»، را به فارسی ترجمید. در سال ِ ۱۳۹۲ دومین کتاب ِ خود، «راه‌نمای ِ کامل ِ هک ِ رشد»، را در زمینه‌ی ِ بازاریابی ِ فرآغازها ^{استارتاپ‌ها} به فارسی ترجمید و انتشارید. در سال ِ ۱۳۹۴ چندین فصل از کتاب ِ «راه‌نمای ِ خانم‌های ِ عجول برای ِ باردار شدن» را به هم‌راه ِ چند مقاله‌ی ِ دیگر در زمینه‌ی ِ بارداری به فارسی ترجمید و به انتشار رساند.

او در سال ِ ۱۳۹۳ دومین کتاب ِ خود، «تقسیم ِ سهام ِ کرگدنی»، را نوشت که برخی از فرآغازها ^{استارتاپ‌ها} و هم‌بنیان‌گذاران با کمک ِ آن توانستند چارچوبی برای ِ هم‌شرکتی ^شراکت و هم‌کاری با یک‌دیگر بسازند.

او در سال ِ ۱۴۰۲ هر سه کتاب ِ نوشته‌شده از سوی ِ دکتر هامبورگ را ترجمید و به انتشار رساند؛ کتاب ِ «آیا با این دوست‌دختر/دوست‌پسر-ام بزناشویم؟» در زمینه‌ی ِ سازگاری، عشق و زناشویی ِ خشنود برای ِ آنان که نمی‌خواهند پس از زناشویی بفهمند فرد ِ اشتباهی را برگزیده اند؛ کتاب ِ «تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها» که دربرگیرنده‌ی ِ ۱۰ پند ِ سودمند برای ِ کسانی است که هم‌سر ِ خویش را بر اساس ِ کتاب ِ نخست برگزیده اند و به تازه‌گی زناشوییده اند و حالا می‌خواهند زناشویی ِ خویش را خشنود نگاه دارند. کتاب ِ «شگرد ِ زوج‌درمانی: روشی مشق‌محور برای ِ راه‌نمایی ِ درمان‌کار ِ سر-در-گم» که در آن دکتر هامبورگ پس از ۴۵ سال انجام ِ زوج‌درمانی با نمونه‌های ِ موردی نشان می‌دهد که در زوج‌درمانی واقعاً چه پیش‌آمدی رخ می‌دهد.

برای ِ تماس با فرهاد سپیدفکر در مورد ِ موضوع ِ این کتاب یا هماهنگی برای ِ مشاوره، سخن‌رانی یا برگزاری ِ کارگاه ِ آموزشی یا هر زمینه‌ی ِ دیگری می‌توانید با این ایمیل در ارتباط باشید: <sepidfekr@gmail>

هم‌چنین، با بازدید از وب‌گاه ِ شخصی ِ او می‌توانید به همه‌ی ِ نوشته‌های ِ او در زمینه‌های ِ گوناگون دست یابید: sepidfekr.com

فهرست ِ محتوا